اصول اخلاقی کوچینگ چیست؟

اصول اخلاقی کوچینگ

اصول اخلاقی کوچینگ باید محقق شود تا به خودابرازی مراجع کمک کند. یکی از دستاوردهای رعایت اصول اخلاقی تدوام ارتباط بین کوچ و کوچی است. این اصول باعث می‌شود ارتباط بین کوچ و مراجع مستمرا ادامه پیدا کند تا کوچی به وضعیت مطلوب خودش برسد. در ادامه چند مورد از اصول اخلاقی در کوچینگ را باهم مرور می‌کنیم.

• محرمانگی

 یکی از نیازهای مراجعان این است که فضای امنی برای رشد و توسعه فردی آن‌ها فراهم شود. در محرمانگی، کوچ موظف است محتوای گفت‌وگوی بین کوچ و مراجع را تحت هیچ شرایطی به خارج از جلسه کوچینگ منتقل نکند. 

متاسفانه گاهی کوچ‌ها برای فرایند بازاریابی یا برندینگ خودشان یا اهدافی دیگر جلسات کوچینگ را در شبکه‌های اجتماعی‌شان منتشر می‌کنند. این کار با اصول اخلاقی و محرمانگی فرآیند کوچینگ منافات دارد؛ البته که اگر مراجع راضی باشند، اشکالی ندارد.

 هیچ‌گونه سندی نباید از جلسه کوچینگ به بیرون منتقل شود. این امر باعث می‌شود امنیت مراجع حفظ شود. البته درصورتی که مراجع بخواهد کار خلافی انجام بدهد و ضربه و آسیبی به شخصی یا جایگاهی برساند، کوچ‌ها موظف است به مراجع قضایی و قانونی ذی‌ربط اعلام کند.

 در جلسات کوچینگ بهتر است کوچ برای یادداشت‌برداری از موارد مطرح‌شده در جلسات از مراجع اجازه بگیرد. البته لازم است کوچ این اطمینان را به مراجع بدهد که قرار نیست کسی این موارد را بخواند و کاملا محرمانه است.

کوچ‌ها موظفند در جلسات کوچینگ صداقت را با مراجعان در تمام ابعاد فرایند کوچینگ  داشته باشند. کوچ موظف است مرزهای روشن اخلاقی داشته و هیچ‌گونه تماس فیزیکی با مراجعش نداشته باشد.

 کوچ‌ها در ابتدای شروع فرآیند کوچینگ جلسه آشنایی با مراجعانشان تحت عنوان جلسه صفر دارند؛ در این جلسه کوچ و مراجع به‌صورت دقیق و شفاف درباره حدومرز محرمانگی و کم و کیفش گفت‌وگو و آن را مکتوب می‌کنند.

در جلسات کوچینگی که مدیر یک کسب وکار اسپانسر جلسات کوچینگ است، در جلسه صفر مدیر و کوچ و مراجع جلسه‌ای سه‌نفره تشکیل می‌دهند تا اهداف جلسات کوچینگ را دقیق و شفاف بررسی کنند. در این جلسه در کنار صحبت درباره وضعیت مطلوب مراجع و مسأله او در خصوص محرمانگی و شیوه‌اش هم صحبت می‌کنند.

• تضاد منافع 

یکی دیگر از اصول اخلاقی کوچینگ تضاد منافع است. تضاد منافع خودش را در همه ابعاد رابطه کوچینگی ممکن است نشان بدهد؛ در ادامه مصادیقی از تضاد منافع را باهم مرور می‌کنیم.

• اینکه مراجع هزینه جلسات را به کوچ پرداخت کرده اما دیگر به کوچینگ نیازی ندارد؛ اما کوچ در پی ادامه برگزاری جلسات است.
•  کوچ می‌فهمد که مراجع به خدمات دیگری غیر از کوچینگ (مانند مشاوره، آموزش، تراپی و…) نیاز دارد؛ اما وی را ارجاع نمی‌دهد.
• کوچ ارتباط دیگری با مراجع دارد که آن رابطه بر کوچینگ مقدم است یا به آن لطمه می‌زند؛ در این صورت کوچ باید این موضوع را با مراجع مطرح و در صورت لطمه‌زدن به مراجع جلسات را متوقف کند.
• ممکن است کوچی بعد از چند جلسه اقدامات مصوب جلسه را انجام ندهد. در این صورت باید با مراجع راجع به این قضیه گفت‌وگو کرد؛ مثلا اگر کوچی مسئولیت‌پدیر نمی‌شود، باید او را به درمانگر ارجاع داد.

حمید فقیری، مدرس مهارت های کوچینگ

«بنده مراجعانی داشتم که به موازات درمانگر یا روانشناس جلسات کوچینگ هم داشتند که در این صورت اشکالی ندارد و می‌تواند مفید باشد؛ زیرا کوچینگ و بقیه موارد حمایتگری مثل مشاوره و روانشناس و درمانگر و… همه به موفقیت فرد کمک می‌کنند. یادمان باشد بقیه موارد حمایتگری در مقابل کوچینگ نیستند؛ بلکه در کنار آن هستند. متاسفانه به اشتباه بعضی تصور می‌کنند بقیه حوزه‌های حمایتگری مقابل کوچینگ قرار دارند.»